Als ik mezelf voorbij loop, lach ik wel altijd even vriendelijk.
Geduld laat zien dat we begrijpen en aanvaarden dat dingen soms hun eigen tijd nodig hebben om zich te ontvouwen.
Als je vertrouwen hebt, hoef je niet de gehele trap te zien om de eerste stap te zetten.
We kunnen niet voorkomen dat gedachten als vogels boven ons hoofd cirkelen. Wel kunnen we voorkomen dat ze nesten bouwen in ons haar.
Heb je geduld te wachten tot je modder zakt, het water helder wordt? Kun je in stilte verwijlen tot de juiste handeling vanuit zichzelf ontstaat?